9 Nisan 2013 Salı

Bugün bir ayrılık günü
Evet bugün bir ayrılık haberi aldım olması bekleniyordu ama aşkın bu kadar mı çabuk bitmesi gerekiyordu işte onu anlayamadım.
Peki nasıl başlamıştı neler yaşanmıştı ne zorluklardan geçmişti ve kahkahalar atılmıştı ne çok sevilmişti ve ne çok özlenmişti iki ruh ve kalp...
Bazen her şeyin tüm yaşananların da bir son kullanma tarihi olduğuna inanıyorum.Belki saçma ve aptalca gelebilir fakat her şeyin bir sonu olduğu gibi duyguların,aşkın,dostluğun,evliliklerin de bir sonu var.
Her son bir başlangıç evet doğru biliyorum fakat yanımızdaki nasıl oluyor da bir anda yabancılaşıyor sevdiğimiz aşık olduğumuz kişi nasıl oluyor da bir başkasına dönüşüyor... Ki o dönüşürken elbette biz de sabit kalmıyoruz biz de değişiyoruz fakat nasıl oluyor da birbirimizi fark etmiyoruz? İşte benim algılayamadığım sorun bu...
Kafamda bir sürü sorular ve eşleşmesi gereken bir sürü de cevaplar.
En iyisi mi ben bir kahve yapayım yağmurla birlikte bu cevapları halledelim...

4 Nisan 2013 Perşembe

AKŞAM OLDU YİNE...


Uyursam geçer dedim
Geçmedi işte
Hatalıysam affet
Gerisi hikaye

Üzerler bizi kırarlar bize
Korma yıkamazlar
Konuşurlar uğraşırlar
Ama ayıramazlar

Seni gördüğüm gün yandığımı anladım
Gözlerine baktığımda ölüyorum sandım
Zamansız bırak, yanansız bırak
Beni bu koca şehirde sensiz bırakma
Beni bu koca şehirde yalnız bırakma

Bana mutlu birini göster
Alnından öpeyim
İçimde bu koca dertle nereye gideyim

Seni gördüğüm gün bunu ben anladım....

''SENİ SEVİYORUM''
(04/04/2013)

04/04/2013 Adana da yağmur var

Açmışım gönlümün tüm pencerelerini 
Almışım battaniyemi
Elimde kahvem 
İçime akıttığım ne kadar gözyaşı var ise
Toprağın oldu artık
Şimdi vedalaşma zamanı 
Hüzünler kalmadı benle 
Şimdi bahar zamanı 
Bekliyorum baharımı  ...
                                                

8 Nisan 2012 Pazar

YIKIK PAZAR...

Çocukluğumdan bu zamana kadar hep korkularımı yenmeye çalıştım.Çocukken kavga etmekten hep korkardım büyüyünce hayatla kavga edeceğimi bilmeden.Yalan söylemekten korktum annemle babamı üzerim diye tüm sevdiklerimden yalan duyacağımı bilmeden.yalnız uyumaktan korktum büyüyünce yalnız uyumaya alışacağımı bilmeden.Ağlamaktan korktum babam kızacak diye bilemedim büyüdükçe göz yaşlarımın peşimi  bırakmayacağını...

25 Mart 2012 Pazar

BÖLÜM-2

YALNIZLIĞI öğrendim,en çok güvendiğin insanların bile olmadığını.Peki gerçekten yoklar mı yoksa var mı olamıyorlar?Hangi seçenek benim öğrendiklerime doğru cewabı veriyor bilemedim.belki de bilipte kabullenemememdendir bu karmaşa...
Bir insan ne kadar düşünceli olursa olsun karşısındaki insanı ne kadar çok önemserse önemsesin severse sevsin insanoğlu önce BEN diyor.Peki demeyeni var mıdır?Cevap:yoktur!
Duruma göre daha esnek olanları vardır ama önce ben demeyen  yoktur.İnsanoğlunun doğuşundan beri var olan benlik günümüze bir çığ gibi büyüyerek gelmektedir.Günümüz insanları mutluluklarını hep bu ben çığının altında kalarak yaşayamamaktadırlar.Bir insanın önce kendi mutlu olmalıdır.Kendini mutlu etmelidir ki çevresindekilerle mutlu iletişim kurabilsin.Şimdi bazı insan topluluklarından bahsetmek istiyorum...
1-''Ben çevremdekileri mutlu edince mutlu oluyorum'' diyen türden insanlar : İşte bu türler çevresindekileri mutlu edemediği anda mutlu olamayanlar.Bilmiyorlar ki her zaman ve herkesi mutlu edemezsin!İşte bunu yapamadıklarında ise hatayı kendinde arayıp mutsuz oluyorlar.
2-''Sadece kendim mutlu olmalıyım''diyen türden insanlar :Bu insan türleri de dünyanın kendilerine ait olduklarına inan ve sadece dünyaları kendi çeperleri kadar olduğunu zannedenler.Yani çeperi kadar mutluluğun tadına bakanlar.Peki ya mutluluk onların tadına baktıklarından daha fazla ise?Peki bu türler kendilerini mutsuz iken ne yapıyorlar.Tuşlarına basıp kendilerini kapatıp mutluluğun gelmesini mi bekliyorlar?Çevresinde ki mutlulukları görmeden,duymadan,hissetmeden?Peki, ya gelmezse?Hep o şekilde mi kalacaklar?
3-''Aman ya bu kadar düşünmeye ne gerek var mutluyuz işte,mutluluk nedir ki gelip geçer''diyen türden insanlar:Bu insanlar ise hayatlarında hiç bir şeyi sorgulamadan sadece zaman tüketenler.Ömürlerini sadece tüketmek için gelmiş olduklarına inanan tüketim çılgınlığı kumarına ömürlerini masaya koyan insanlar.Ya kaybedebileceklerini bir gün anlarlar ise?O zaman ne olacak?Ya zaman 1gün bile olsa geçmiş ise ...
4-''Ben mutlu isem çevremdeki tüm insanlara mutluluk verebilirim''diyen türden insanlar : İşte bu insanlar yaşamdaki tüm  duygu ve düşüncelerin bulaşıcı bir hastalık gibi yayıldığını düşünen grup.Ve bu yüzden de ömürlerini mutlu olmak için harcayan insanlar.Sürekli kendilerini yaşamdan mutluluğu elde etmek için ufacık dahi olsa bulmaya adamışlardır.Hayatın ve mutluluğun ayrıntılar da gizli olduğunu düşünen.Ama her ayrıntının da mutluluk getireceği düşüncesine saplanıp kalınmaması gerektiğine inanırlar.Her zaman çevresine bakıp  görmeyi amaçlamışlardır.Mutsuz olmak için çok yoğun çaba gerektiğini düşünen insanlar kümesi.
O kadar çok tip vardır ki,bu yazdıklarım bunlardan temel 4 tanesi...

Şimdi düşünün bakalım ''Hangi türe aitsiniz?''

24 Mart 2012 Cumartesi

BÖLÜM-1

Dün  öğrendiğim tüm karmaşık durumlara rağmen güzel bir bahar günüydü benim için.Şimdi hayatın öğrettiklerine gelelim.Öncelikle ve düne damgasını vuran öğreti ;var olmak çok muhteşem.Nefes almak verebilmek,koklamak,görmek,hissetmek,tadına bakmak.Mutluyum kendimle mutluyum ve yaşamla mutluyum.İnsanların mutsuzluklarına şahit oldum,kızgınlıklarına,memnuniyetsizliklerine,anlayışsızlıklarına.Dünyanın sadece kendi etrafında dönmediğini anladıklarında ki öfkelerine.Peki neden dedim? neden?benimde öyle anlarım oldu, ben de yaptım ama ben kendime yaptım kimseyi bununla cezalandırmadım.Hep sustum içimde yaşadım şimdi sorguluyorum hangisi doğru olan? cevaplar arıyorum sorularıma...
Hayat bu kadar kısa ve zaman bu kadar zalim ise neden oyununa geleyim diye cevaplar sunuyorum.Yanlışları bu kadar çabuk kabullenip çözüm aramam hayatın acımasızlığında savrulmak istemeğişimdendir.Zor ve yorucu bir savaş olsa da bu yenilmemek için mucadele veriyorum.Hep mutlu olmak için.Çabam mutluluğa...


ÖN SÖZ

Hayata dair bildiğim ne varsa unuttum artık.Şimdi yeniden öğrenmeye adadım kendimi.Yeni bir insan olabilmek için.Tüm gayem sadece bu artık.Başarabilecek miyim ben de merak ediyorum her gün yeni öğrendiklerimi yazmaya karar verdim.Bugün buradan başlıyorum ...